• Robert W. Sowers

กระจกสี ในงานศิลปะ กระจก สีที่ใช้ในการทำหน้าต่างตกแต่งและวัตถุอื่น ๆ ที่แสงผ่าน พูดอย่างเคร่งครัดทุกแก้วสีคือ "เปื้อน" หรือสีโดยการเพิ่มของโลหะออกไซด์ต่าง ๆ ในขณะที่อยู่ในสถานะหลอมเหลว อย่างไรก็ตามคำว่า กระจกสี นั้นได้มาจากกระจกที่ใช้ในการทำ หน้าต่าง ประดับหรือภาพ ความกลมกลืนของสีที่เป็นเอกสิทธิ์ของหน้าต่างกระจกสีนั้นมีน้อยกว่าเนื่องจากเทคนิคการระบายสีด้วยกระจกแบบพิเศษนั้นเองกว่าการใช้ประโยชน์จากคุณสมบัติบางอย่างของแสงส่องผ่านและพฤติกรรมการปรับแสงของการมองเห็นของมนุษย์ หน้าต่างกระจกสีที่ยอดเยี่ยมของศตวรรษที่ 12 และ 13 ต้นไม่ค่อยมีความก้าวหน้าและไม่เคยล้ำหน้าจริง ๆ แล้วมีความก้าวหน้าทางเทคนิคที่สำคัญในงานฝีมือของช่างทำแก้วมากกว่าครึ่งศตวรรษ และมากที่สุดเท่าที่ความก้าวหน้าเหล่านี้มีส่วนทำให้สงสัยความละเอียดอ่อนและการปรับแต่งของกระจกสีของ ยุคกลาง ต่อมาไม่เพียง แต่พวกเขาไม่สามารถจับกุมการเสื่อมของศิลปะ แต่พวกเขาอาจจะเร่งมันในระดับที่พวกเขาล่อลวงคราบ - ศิลปินแก้วที่จะแข่งขันกับปูนเปียกและจิตรกรขาตั้งในการกระทำที่เป็นธรรมชาติของวิชาของพวกเขา

การ ทาสี บนกระจกสีหรือการประกอบด้วยแถบร่อง ชั้นนำ เป็นคุณสมบัติที่ขาดไม่ได้ของศิลปะ จริง ๆ แล้วหน้าต่างที่มีสารตะกั่วอาจถูกนำหน้าด้วยหน้าต่างที่ใช้ไม้หรือรูปแบบอื่น ๆ ของการประกอบเช่น ลวดลาย ที่ทำจากซีเมนต์ซึ่งเป็นแบบดั้งเดิมใน สถาปัตยกรรมอิสลาม และ นวัตกรรม ทางเทคนิคที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 20 กระจกสีแผ่นพื้นและ คอนกรีต เป็นรูปแบบของเทคนิคการก่ออิฐก่อนหน้านี้